Radyo Koyu Turk Fm

Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.

    Ey insanlar! Sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim.......

    *REiS*
    *REiS*
    Kurucu Üye


    Kurucu Üye



    Mesaj Sayısı : 709
    Kayıt tarihi : 01/12/09

    Ey insanlar! Sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim....... Empty Ey insanlar! Sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim.......

    Mesaj  *REiS* Cuma Ara. 17, 2010 8:45 pm

    Tanrı bir an için paçavradan bebek olduğumu unutup can vererek beni
    ödüllendirse, aklımdan geçen her şeyi dile getiremeyebilirdim, ama
    en azından dile getirdiklerimi ayrıntısıyla aklımdan geçirir ve
    düşünürdüm.
    Eşyaların maddi yönlerine değil anlamlarına değer verirdim.
    Az uyur, çok rüya görür, gözümü yumduğum her dakikada, 60 saniye
    boyunca ışığı yitirdiğimi düşünürdüm.
    İnsan aşktan vazgeçerse yaşlanır.
    Baskaları durduğu zaman yürümeye devam ederdim. Başkaları uyurken
    uyanık kalmaya gayret ederdim. Başkaları konuşurken dinler, çikolatalı
    dondurmanın tadından zevk almaya bakardım.
    Eğer Tanrı bana birazcık can verse, basit giyinir, yüzümü güneşe çevirir,
    sadece vücudumu değil, ruhumu da tüm çıplaklığıyla açardım.
    Tanrım, eğer bir kalbim olsaydı nefretimi buzun üzerine kazır ve
    güneşin göstermesini beklerdim.
    Gökyüzündeki aya, yıldızlar boyunca Van Gogh resimleri çizer, Benedetti
    şiirleri okur ve serenatlar söylerdim.
    Gözyaşlarımla gülleri sular, vücuduma batan dikenlerinin acısını
    hissederek dudak kırmızısı taç yapraklarından öpmek isterdim.
    Tanrım bir yudumluk yaşamım olsaydı... Gün geçmesin ki,
    karşılaştığım tüm insanlara onları sevdiğimi söylemeyeyim. Tüm kadın ve
    erkekleri, en sevdiğim insanlar oldukları konusunda birer birer ikna
    ederdim. Ve aşk içinde yaşardım.
    Erkeklere, yaşlandıkları zaman aşkı bırakmalarının ne
    kadar yanlış olduğunu anlatırdım. Çünkü insan aşkı bırakınca yaşlanr.
    Çocuklara kanat verirdim. Ama uçmayı kendi başlarına öğrenmelerine olanak
    sağlardım.
    Yaşlılara ise ölümün yaşlanma ile değil unutma ile geldiğini
    öğretirdim.
    Ey insanlar! Sizlerden ne kadar da çok şey öğrenmişim. Tüm
    insanların, mutluluğun gerçekleri görmekte saklı olduğunu bilmeden, dağların
    zirvesinde yaşamak istediğini öğrendim.
    Yeni doğan küçük bir bebeğin, babasının parmağını sıkarken aslında onu
    kendisine sonsuza dek kelepçeyle mahkûm ettiğini öğrendim.
    Sizlerden çok şey öğrendim. Ama bu öğrendiklerim
    pek işe yaramayacak. Çünkü hepsini bir çantaya kilitledim. Mutsuz bir
    şekilde...
    Artık ölebilir miyim?

      Forum Saati Paz Eyl. 29, 2024 2:15 am